Gelelim şimdi ki zamana kızım ödevler konusunda o kadar rahat ki varmış yokmuş yetiştirilmesi gerekiyormuş öğretmen kızarmış hiç umurunda değil. Bazen onun yerine ben daha çok stres oluyorum desem yalan olmaz.
O kadar rahat ki bazen bana anne ben ödevimi bitireceğim sen neden stres oluyorsun deyip duruyor. Şu düştüğümüz haller bakın. :)
Ben ödevlerden bu kadar dertli iken geçenlerde gazetede çıkan bir yazı ilişti gözüme . Galiba algıda seçicilik bu olsa gerek. Diyor ki ödevlerin 100 ödevden 86'sını anneler yapıyormuş. Haklı kesinlikle haklı bazen ben kızım bir araştırma ödevi olduğunda onun yerine hazırlayıp veriyorum tabi kağıda yazması ona kalıyor ama onun araştırma bilincini engellediğim bir gerçek oluyor. Yazıda diyor ki çocukla ödev tartışması yapmak istemiyorsanız ona sorumluluk almayı öğretin diyor ve sakın tartışmalardan yorulup onun ödevini yapmayın diye ekliyor. Çocuklar ödev yaparken yanında oturmak, çocukların soruları karşısında ilgisiz kalmak, yapılan ödevleri kontrol etmemek ve öğretmenle iletişimde bulunmamak en büyük hatalarmış. Tabi öğretmenler tarafından verilen fazla ödevlerde anne ve babaların ödev yapmasına sebep oluyormuş.
Bu ve diğer kitaplarda ki yazıları düşündüğümde çocuğumun okulda öğretmeninden azar işitmesin diye ödevlerinde aşırı yardımcı olmamın aslında çocuğumun gelişimi ve gelecekteki yaşamı için ne kadar büyük bir hata olduğunu anladım. Şimdi sadece ona yol gösteriyorum tabi uzun süre yardım eden bir anneden sonra bu şekilde davranan gaddar anne modeli kızım tarafından çok çabuk kabul edilemedi ama o da alışmaya başladı. Eminim ki bu yaptıklarımdan dolayı ilerde bana teşekkür edecektir. Ben her gün hayatla ilgili yeni şeyler öğrettiği için kızıma teşekkür ediyorum.
Sevgilerle
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder