Eğer çocuğunuzun gelişimi ve eğitimi için kendini paralayan bir anne iseniz bazen kendinizi ne yapacağınız bilemez bir durumda buluyorsunuz. Çünkü en iyi eğitimi verebilmek için çeşit çeşit kitaplar okumaya başlıyor ve onları uygulamaya çalışıyorsunuz. Çocuk gelişimi ile ilgili web sayfalarını ziyaret ediyor kafanızı iyice karıştırıyorsunuz. Birde aile büyüklerinin öğütlerini dinlediniz mi işin içinde çıkamaz bir hale geliyor ve çocuk eğitimini öğreneyim derken daha çok sinir stres eğitimi almaya başlıyorsunuz.:))
Bende bu konuda çok araştırma yapan bir anne olarak geçenlerde Üstün Dökmen'in bir konuşmasına katıldım. Çok keyifli ve öğreticiydi. Üstün Dökmen anlatış tarzı ve yorumlarıyla zaten benim çok beğendiğim bir eğitim uzmanıdır. Bir çok kitabını alıp okumuşumdur ama onu canlı olarak dinlemek inanın çok farklıydı. Kısaca size öğrendiklerimden aklıma geldikçe bahsetmek istiyorum.
İlk olarak çocuklara ceza vermenin hiç bir işe yaramadığını onlara ceza vermek yerine geri bildirim yapmanın doğru olduğundan bahsetti. Düşününce ne kadar doğru olduğunu bende anladım . Mesela çocuğunuz duvarlarımı çiziyor, ona bağırıp git odana, dışarı çıkmak yasak ya da eline vurmak tarzında ceza vermek yerine onun elinden kalemleri alarak sen duvarı çizmeyi öğrenen kadar kalemleri vermeyeceğim demek daha etkileyici bir çözüm olur diyor. Çünkü yaptığı hatalı davranışla alakası olmayan bir ceza vermek çocuğun hatasını anlaması sağlamıyor . Düşünün bir kere eve geldiniz içeri girince birde ne gördünüz çocuğunuz içeri çamurlu ayakkabısı ile girmiş o anda çocuğunuza yerleri çamur mu yaptın çocuğum git odana cezalısın mı diyeceksiniz? Nerede bunun geri bildirimi ? O odasına giderken siz elinizde bir bezle yerleri hışımla silerken , odasında oturan çocuğun üff ben ne yaptım ki diye söylenmesini duyacak zaten tepenize çıkmış olan sinirleri daha da artıracaksınız çünkü burada cezayı çocuk yerine siz çekmektesiniz. Çocuğunuzun bir daha yerleri çamur yaparsa ne olacağı konusunda tek bir geri bildirimi oldu anne yerleri silecek. :))
Size başımdan geçen bir olayı anlatmak istiyorum. Kızım 4-5 yaşlarındaydı. Her çocuk gibi kalemlerle tanışıp oda duvarları çizmeye başladı. Neyse ki çok fazla çizmedi :)) Bir iki uyarmam rağmen duvarı çizmeye devam etti. Gene böyle çizdiği bir gün ıslak bir bezle yanına gittim. Al kızım bunu ve çizdiğin yerleri tek tek sil tek bir kalem izi bile görmek istemiyorum dedim. Kızım suratıma baktı ve şaşkınlıkla elimden bezi alarak silmeye başladı. Zaten güçsüz kolları 5- 10 dakika sonra yoruldu. Bir yandan bana bakıyor bir yandan da silmeye çalışıyordu. Az çok sildi önemli olan orada yaptığının sonucuna katlanmasıydı. Sonuçta evet biraz ağır bir ceza oldu ama bir daha asla duvarları çizmedi. Çünkü çizerse ne olacağını biliyordu.
Geri bildirim çocuğun yaşayarak öğrenmesini sağladığı için daha etkili olmakta ne demiş atalarımız bir müsibet bin nasihattan iyidir. Gerçekten de bizde hayatımızda bir çok şeyi yaşayarak öğrenmedik mi? Ödevimizi yapmadığımızda öğretmenimizden azar işittik, okula geç gidersek müdürden geç kağıdı almak zorunda kalacağımız öğrendik, sınavlar çalışmazsak zayıf aldığımız gördük..... ve bunun gibi binlerce şey. Dinlediğim konuşmada da bahsettiği aslında buydu. Bırakın çocuklarınızı kendileri öğrensin. Ben de işe yaradığını söylemeliyim. Kızım geç yatmak mı istiyor peki diyorum ama sabah kendin kalkmalısın eğer uyanamazsan okula gidemezsin. Yada ödev yapmak yerine televizyon mu izlemek istiyor, tamam ama yatma saatin belli eğer o saate kadar ödevini yapamazsan okula ödevini yapmadan gidersin diyorum. Düşünüyor ve kendi karar veriyor. Böylece evde oluşan o tartışmalar, ödev yapma zamanı çıkan inatlaşmalar olmuyor.
Tabi bunun içinde bizimde biraz sabırlı olmamız gerekiyor. Bakmayın benim bunları yazdığıma bazen yazmak yapmaktan kolay geliyor. Her an ben de aynı sabrı ve başarıyı gösteremiyorum. Aslında daha önceki yazılarımda da söylemiştim onunla birlikte bende çok şey öğreniyorum. Bugünlük yazacaklarım bunlar bu konuda aklıma geldikçe yazmaya devam edeceğim.
Sevgilerle....
Merhaba soroban eğitimi sayesinde artık 4 - 11 yaş arası çocuklarımız zihinsel faliyetlerinde inanılması güç ilerlemeler kaydediyor Bu sitedeki videoları inceleyebilirsiniz:Mental Aritmetik teşekkürler
YanıtlaSilSitenizi inceledim videoları izlerken gerçekten etkilendim. Paylaşımınız için teşekkür ederim.
YanıtlaSil