Kızım doğduğundan beri uyku problemleri ile uğraşıyorum. Çok uykuyu seven bir çocuk olmadı uyku onun için sanki bir işkence gibiydi. Her türlü yöntemi denedim uykuya alıştırabilmek için. Etrafımda uykusu geldiğinde kendiliğinden uyuyan çocukları gördüğümde hayranlıkla onlara bakıyordum nasıl bir şey bu ben hiç yaşamadım bunu diye.
İlk uyku çalışmalarımda kızım, bana direnerek 1 hafta boyunca uykusuz kalmayı, yemek yememeyi ve mızmızlanmayı seçerek direncimi kırdı. Daha sonraları tekrar dendiğimde ağlasa da yatağında kalsın kendi kendine uyusun sen onu sakinleştir dediler, olur deneyelim dedim ama sonuç kızım kendini yataktan attı ve yere düştü. Tabi direncim hemen kırıldı nasıl kırılmasın ki daha yürümeyi bile bilmeyen çocuk yataktan tırmanmayı öğrenmişti. Sonra çok yor, yorulunca uyur dediler. Tüm gün gezdirdim parklara götürdüm, koşturdum. Eve geldiğimizde onun değil benim halim kalmamıştı ve ben yığıldım kaldım o hala anne oyun oynayalım diyordu.
Her gün "hadi uyku vakti yatağa gidiyoruz" kısmı işkence gibi geçiyor evde bağırmalar, ağlamalar, mızmızlanmalar havada uçuşuyordu. Hatta o kadar çok zorla uyumasına alışmıştım ki bir gün oturduğu koltukta uyuyakaldı ama ben böyle bir şey hiç yaşamadığım için onun hasta olduğunu zannederek korkuyla sarstım ve uyandırdım. Zavallı kızım anne ne oluyor dercesine bana bakıyordu.
Neden bunlardan bahsettiğime gelince etrafımdaki bir çok anneden hep aynı problemleri duyuyorum. "Çocuklarım yatmak bilmiyor geç yattığı içinde kalkmak bilmiyor her sabah evde bir savaş hali" diye dert yanıyorlar. Özellikle tüm gün okula giden çocuklar kendilerine ayıracak vakit bulamadıklarından uykuyu ertelemek istiyorlar fakat bu da onların gelişimlerini ve psikolojilerini çok bozuyor.
Bizde her gece televizyon kavgası oluyor ben dizi izleyen bir değilim hangi dizide ne olmuş ne bitmiş hiç bilmem ama kızım evde izlenmediği halde tüm dizileri, karakterleri biliyor çünkü okulda arkadaşları ile konuşuyor. Televizyon, bilgisayar ve çeşitli oyunlar çocukların algısını açtığı için çocuklarda uyku problemleri yaratıyormuş. Hatta bu problemler kalıcı olup büyüdüğünde de devam edebiliyorlarmış.
Bu konu ile ilgili okuduğum bir yazıyı sizlerle paylaşmayı düşünüyorum." Çocuklarınızı Erken Yatırın Hayatınız Değişsin " adlı yazıda söylenenleri ben daha önceden yapmıştım ve tamamen olmasa da uyku sorununu kısmen çözdüm. Burada en önemli rol her zaman ki gibi anne ve babaya düşüyor. Kararlı olmak ve kesinlikle aynı şeyleri söylemek gerekiyor. Eğer anne uyku vakti dediğinde baba ya ben çocuğumu görmedim biraz daha otursun derse bütün çabalar boşa gidiyor. Size şimdiden bol uykulu günler diliyorum.
Sevgilerle
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder