ANNE ANNE ANNE.......

Sizi bilmem ama bizim evde en çok anne kelimesi kullanılıyor. Bazen o kadar çok anne kelimesi duyuyorum ki belirli bir saatten sonra durumları algılamam tamamen kapanıyor ve bir robot gibi davranmaya başlıyorum. Artık  kendi kızımın anne demesi yetmiyormuş gibi etraftaki tüm anne diye bağıran çocukların seslerini duymaya başlıyorum. :)))

Geçen hafta sonu evde hep beraber oturuyoruz. Kızım gene havasında bol bol anne diyor.:)) Anne kitabım nerde? Anne bu soruyu anlamadım. Anne acıktım ne zaman yemek yiyeceğiz? Anne arkadaşıma gidebilir miyim? Anne anne anne......

Tabi ki sabırlı ve anlayışlı anne olarak tüm sorularına sakince (Caillou'nun annesi gibi) cevap veriyorum. Ama bazı anlar oluyor ki eğer aynı anda üç dört yerde olmamı sağlayacak bir makina icat edilmemişse yetişemem ve sabırlı olmam mümkün olmuyor.Gene böyle sabırlı olamadığım bir anda;

- Kızım ne olur bir kez de baba de babana sor ne olur kızım diye söylendim.
Kızım şöyle bir bana baktı.

-Tamam dedi.
Sonra odasına doğru giderken;

-Bugün sana baba diyeceğim babama da anne böylece anne dediğim için bana kızmazsın diyerek ödevlerini yapmaya başladı.

Eşim ve ben  öylece bakakaldık. Güleyim mi yoksa halime ağlayayım mı  derken eşim gülmeye başladı. Ben bir off çekerek işime döndüm. Ahh bu zamane çocukları bizi ne hallere düşürüyor.:))))

Sevgilerle